Delikatne różnice miedzy różnymi gatunkami tuj już nieraz wywiodły mnie w pole. Ten gatunek zamierzam jednak opisać ponieważ szczególnie przypadł mi do gustu.

Jest pięknie ubarwiony. Żółto-zielono-pomarańczowe łuski i kopulasta budowa sprawiają, że krzew nadaje się jako miniaturka drzewa (powiedzmy jesienią). Pięknie wygląda na przykład w wieczornym słońcu.

Jest dosyć odporna i wolno rośnie (w dorosłej postaci osiąga wysokość do 80 cm). Potrzebuje kilku elementów żeby zachować zdrowy wygląd. Jednym z nich jest wilgoć i półcień. W takich warunkach wyrosły mi najpiękniejsze i najbardziej ubarwione osobniki.
Jeśli czasami miałam wrażenie, że gdzieś jest zbyt wilgotno, aż do przesady, wsadzałam tam właśnie tą tuję. Roślinka dobrze współistnieje z mchem, który używam w roli trawy. Wszystko razem wygląda dosyć realistycznie.

Efekty można zobaczyć na pierwszym lepszym ogródku, który zrobiłam:

Pozdrawiam. Paulina